بررسی ارتباط بین کاربر ی حمل ونقل و میزان مصرف انرژی

گسترش سریع شهرها در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم و به تبع آن، استفاده بی رویه انرژی، شهرها را با مسئله ای به نام مواجه کرده است. در این میان حمل ونقل یکی « بحران انرژی » از پرمصرف ترین بخش های مصرف انرژی، به خصوص انرژی های تجدیدناپذیر است. تکیه برتکنولوژ ی های جدید و استفاده از انرژی های نو، اگرچه می تواند موثر باشد، به تنهایی نمی تواند مثمر ثمر واقع شود و مجموعی از تغییرات به منظور ایجاد تغییر الگوی شهرها برای کاهش استفاده از ماشین ضروری می نماید. یکی از گام های اساسی برای کم کردن و یا بهینه کردن مصرف انرژی، تغییر در رفتار سفر است، این تغییر می تواند تاثیر بسزایی در تغییر مصرف انرژی در کل داشته باشد. در این بین یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده رفتار سفر کاربری زمین است. از این رو این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین کاربری و رفتار سفر و درنتیجه کاربری و میزان مصرف انرژی انجام گرفته است. برای دستیابی به هدف مذکور و پس از مطالعات ادبیات جهانی، پنج مولفه از کاربری عوامل تاثیرگذار بر کیلومتر سفر و نوع حمل ونقل و درنتیجه بر مصرف انرژی در شهر معین و استخراج شدند و برای بررسی صحت ارتباط های استخراج شده در نمونه موردی (شهر تهران)، از روش ها و تحلیل های آماری رگرسیون تک متغیره و چندمتغیره) ) SPSS با بهره گیری از امکانات نرم افزاری استفاده شده است. یافته های تحقیق حاکی از تاثیرگذاری کاربری زمین (اختلاط کاربری، تعادل کاربری، دسترسی به حمل ونقل، طراحی خیابان ها) برکیلومتر سفر و نوع حمل ونقل عمومی و درنتیجه بر مصرف انرژی در بخش حمل ونقل است.