بررسی تاثیر ابعاد Vent و ضخامت Spacer بر میزان نیروهای منتقل شده به سطح مخاط بی دندانی فک بالا در حین قالب گیری با مواد قالب گیری مختلف در شرایط آزمایشگاهی

نیروهای نامناسب حین قالب‏گیری نهایی در ساخت پروتز کامل می تواند موجب افزایش تحلیل ریج (Ridge) شود. به همین جهت این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ابعاد Vent و ضخامت Spacer در تری اختصاصی بر میزان نیروهای منتقل شده به سطح مخاط بی دندانی فک بالا در حین قالب‏گیری با مواد مختلف قالب‏گیری در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.
در این مطالعه تجربی از یک مولد بی دندانی فک بالا، دو نوع ماده قالب‏گیری (سیلیکون افزایشی ریگولار بادی و زینک اکساید اوژنول) و دو نوع تری با ضخامتهای مختلف Spacer (صفر و 5/1 میلی متر) و هر کدام با چهار نوع Vent با ابعاد صفر ، 5/0 ، 1 و 2 میلی متر استفاده شد. در مجموع هشت نوع تری (هشتاد عدد) برای هر ماده قالب‏گیری به کار برده شد. قالب‏گیری انجام و میزان نیروهای منتقله در ناحیه مولر اول ریج بی دندانی و رافه میدپالاتال توسط دو عدد Load cell اندازه گیری و برحسب گرم/ میلی مترمربع به دست آمده و با آزمون آماری 2-way ANOVA ، Post Hoc Tukey’s و T مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
با افزایش ابعاد Vent یا ضخامت Spacer میانگین فشار ایجاد شده توسط قالب‏گیری با ماده سیلیکون افزایشی ریگولار بادی و زینک اکساید اوژنول در ناحیه ریج (به ترتیب با دامنه 22/2±0/59 تا 50/2 ± 8/36 و 85/5±5/98 تا11/2±8/42 گرم/ میلی مترمربع) و Mid_palate (با دامنه 66/1±0/35 تا 74/1±4/19 و80/3±1/52 تا 25/1±3/22 گرم/میلی مترمربع) کاهش می یابد. مقایسه بین گروه ها نشان دهنده وجود اختلاف معنی داری در میزان فشار ایجاد شده توسط هر دو ماده در هر دو ناحیه در حالات مختلف ضخامت Spacer و ابعاد Vent می باشد. ( 001/0 p <)
با تغییر در طراحی تری یا ماده قالب‏گیری، میزان نیروهای منتقله به مخاط بی‏دندانی درحین قالب‏گیری اختلاف معنی داری پیدا می‏کند. به منظور قالب‏گیری از فک بالای بی دندانی استفاده از تری با Vent hole به اندازه یک میلی متر یا بزرگتر یا Spacer به ضخامت 5/1 میلی متر توصیه می شود.