تاثیر گرمادرمانی موضعی قسمت خلفی قفسه سینه بر شاخص های فیزیولوژیک بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد: یک کارآزمایی بالینی شاهد دار دو سوکور

درمان و تسکین علایم در مرحله حاد سندرم کرونری اهمیت زیادی دارد. جهت تسکین علایم در بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد از اقدامات درمانی دارویی و غیر دارویی مختلفی استفاده می شود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر گرمادرمانی موضعی بر شاخص های فیزیولوژیک مبتلایان به سندرم کرونری حاد انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1394 در بخش سی سی یو بیمارستان 22 بهمن گناباد انجام شد. 50 بیمار با تشخیص سندرم کرونری حاد بطور تصادفی به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند. در گروه آزمون گرمادرمانی موضعی قسمت خلفی قفسه سینه با درجه حرارت 50 و در گروه شاهد با 37 درجه سانتیگراد به مدت 23 دقیقه 4 بار انجام شد. قبل و بعد از مداخله فشار خون، ضربان قلب، تنفس و درصد اشباع اکسیژن ثبت شد. ابزار گردآوری داده ها فرم ثبت اطلاعات جمعیت شناختی و فرم ثبت شاخص های فیزیولوژیک بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی وآزمون های آماری تی مستقل و زوجی، من- ویتنی و ویلکاکسون در نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد.
بر اساس یافته ها فشار خون دیاستولیک و ضربان قلب بیماران در دو گروه قبل و بعد از مداخله اختلاف معناداری نداشت (05/0p) و تعداد تنفس (027/0=p) نسبت به گروه شاهد کاهش معنادار داشت و درصد اشباع اکسیژن از افزایش معناداری برخوردار بود (003/0=p).

نتیجه گیری

نتایج مطالعه نشاندهنده تاثیر مثبت گرمادرمانی موضعی بر بهبود شاخص های فیزیولوژیک بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد می باشد.