الگوی ساختاری ظرفیت جذب دانش و نوآوری در شرکتهای دانش بنیان؛ مورد مطالعه: شرکتهای مستقر در مراکز رشد دانشگاه های آزاد استان اصفهان

رشد و ادامه حیات سازمان ها به خصوص شرکت های دانش بنیان در قرن اخیر نیازمند داشتن نوآوری است.شرکت های دانش بنیان با برخورداری از ظرفیت جذب دانش می توانندنوآوری خود رابهبود بخشند. پژوهش حاضر نیز به منظور بررسی الگوی ساختاری ظرفیت جذب دانش و نوآوری درشرکت های دانش بنیان است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش مدیران شرکتهای مستقر درمراکز رشد دانشگاه های آزاد استان اصفهان می باشد.ابزار پرژوهش شامل پرسشنامه ای است که براساس مرور ادبیات تدوین و با استفاده از نظر خبرگان و با تعدیل جزئی مورد استفاده قرار گرفت و برای بررسی روایی از روایی محتوا و سازه و پایایی پرسشنامه ازروش آلفای کرونباخ استفاده شده است. نمونه پژوهش شامل 50 پرسشنامه جمع آوری شده می باشد که با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری آنالیز شد. نتایج مدلهای اندازه گیری سازه های پژوهش نشان می دهد که تمام سازه ها از روایی و پایایی مناسب برخوردارند. همچنین نتایج مدل ساختاری نشان می دهد که تاثیر ابعاد ظرفیت جذب دانش بر انواع نوآوری مثبت و معنادار بوده است. و تاثیر نوآوری فرایند بر نوآوری محصول معنا دار نبوده است.