ارزیابی روش های مدلسازی مبتنی بر مکانیک شکست جهت تحلیل رفتار ترک خوردگی مخلوط های آسفالتی

با توجه به اهمیت خرابی های ناشی از ترک خوردگی روسازی های آسفالتی و ارتباط مستقیم آن با ویژگی های شکست مصالح آسفالتی، در این مقاله به بررسی و ارزیابی روش های مدلسازی سازوکار شکست مخلوط های آسفالتی پرداخته شده است. روش های مدلسازی شامل مدل های ناحیه چسبنده، روش ناپیوستگی تعبیه شده (EDM)، روش المان مرزی ناپیوستگی تغییرمکان (DDM)، روش المان گسسته (DEM)، روش المان محدود توسعه یافته (XFEM) و تکنیک تطابق تصاویر دیجیتال جهت بررسی رفتار شکست و ترک خوردگی مخلوط های آسفالتی ارزیابی شدند. در نهایت، روش مدلسازی دوگانه (شامل المان محدود و المان مرزی) همراه با کاربرد پردازش تصاویر جهت تعیین ریزساختارها، برای بررسی خواص شکست مخلوط های رایج در کشور توصیه شدند.