بررسی اثر سبک های سرمایه گذاری و تشکیل پرتفوی بهینه با استفاده از شاخص های تکنیکی و نسبت های بنیادی

بهینه سازی پرتفو و تخصیص ثروت بین دارایی های مختلف از جمله مهمترین مسائل در سرمایه گذاری بحساب می آید. یکی از راه های کسب بازدهی فراتر از بازدهی بازار، سرمایه گذاری در دارایی هایی است که دارای ویژگی های مشابه به هم هستند. ویژگی هایی که باعث ایجاد تمایز و برتری آنها نسبت به سایر دارایی ها از نظر عملکرد و کسب بازدهی می شود. به این ویژگی های مشترک در اصطلاح سبک گفته می شود. در این مطالعه سعی شده است تا عملکرد سبک های سهام بزرگ، کوچک، ارزشی، باکیفیت و بی کیفیت با تشکیل پرتفوی بهینه با یکدیگر مقایسه شود. ساختار پیشنهادی برای تشکیل پرتفوی بهینه مبتنی بر شاخص های تکنیکی و بنیادی بوده که پارامترهای تصمیم آن با استفاده از الگوریتم تجممعی ذرات(PSO) بهینه شده اند. عملکرد ساختار پیشنهادی تشکیل پرتفو و سبک های سرمایه گذاری برای سال های 91، 92 و 93 با استفاده از داده های بورس اوراق بهادار تهران مورد آزمایش قرار گرفته است که در هر سه سال پرتفوی تشکیل شده با ساختار پیشنهادی عملکرد به مراتب بهتری را از شاخص از خود نشان داده است. همچنین در هر سه سال سهم های کوچک از سهم های بزرگ عملکرد بهتری را داشته اند و سهم های رشدی و با کیفیت در سال های 91 و 92 عملکرد بهتری را به ترتیب نسبت به سهم های ارزشی و بی کیفیت از خود نشان داده اند.