بررسی رابطه رهبری معنوی و درگیری شغلی کارکنان در بیمارستان های آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

تغییرات سازمانی و اجتماعی، سازمان ها را نیز به تکاپوی تطبیق با محیط وا داشته است. در این میان وجود رهبری معنوی و درگیری شغلی برای ایجاد این تغییرات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش به بررسی رابطه رهبری معنوی و درگیری شغلی کارکنان بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد پرداخت.
این پژوهش، مطالعه ای توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 236 نفر از کارکنان اداری و بالینی در بیمارستان های آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد که با روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد رهبری معنوی و درگیری شغلی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و از طریق آزمون های آماری توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار و آزمون های آماری استنباطی نظیر آزمون تی تست، من ویتنی، آنوا و کروسکال-والیس تحلیل شدند.
میانگین امتیاز رهبری معنوی در بیمارستان الف 2/51 و در بیمارستان ب 2/55 بود. همچنین میانگین نمره درگیری شغلی در دو بیمارستان الف و ب 2/55 بود که هر دو متغیر در هر دو بیمارستان در حد متوسطی قرار داشتند. بین رهبری معنوی و درگیری شغلی ارتباط مستقیم وجود داشت (0/00=P) به این معنی که ارتقای رهبری معنوی منجر به افزایش درگیری شغلی کارکنان می گردید.
مسئولان سازمان های درگیر در امر سلامت، باید ضمن توجه به جنبه های مختلف رهبری معنوی، احساس امنیت شغلی را در کارکنان تقویت کنند تا با استفاده از حمایت های اجتماعی، زمینه بهبود تعهد به کار و درگیری شغلی بیشتر در کارکنان را فراهم نمایند.