بررسی تاثیر لایه ی هوای تهویه شده در نماهای نوین با درز باز بر عملکرد حرارتی ساختمان

نمای ساختمان، به عنوان یک لایه جدا کننده میان شرایط آب و هوایی داخل و خارج آن عمل می کند. در میان روش های گونا گون مورد استفاده برای بهبود عملکرد حرارتی ساختمان، یکی از راه حل های مطرح، استفاده از نماهای نوین تهویه هستند که از جمله )OJVF به اختصار ( » نماهای تهویه شونده با درز باز « ، شونده است. یک گروه از نماهای تهویه شونده نما از تعدادی قطعات، که با درزهای باریک و باز از یکدیگر جدا ،OJVF فناوری های روزآمد و نو در معماری می باشند. در شده اند، تشکیل شده است و تهویه از طریق این درزها صورت می گیرد. این تهویه باعث دفع رطوبت ناشی از بارندگی، کاهش مشکلات ناشی از میعان و تضمین سامت دیوار می شود.
آنچه به عنوان یک سوال اساسی مطرح است، میزان تاثیر )مثبت یا منفی( درزهای باز بر عملکرد حرارتی این گونه نمای OJVF مطرح در کشورهای صنعتی، در اوقات مختلف سال است. هدف این تحقیق، بررسی رفتار حرارتی و جریان هوا در در معرض تابش خورشید درضلع جنوبی ساختمان و کمی سازی میزان صرفه جویی در مصرف انرژی، در مقایسه با یک شبیه سازی گردیده Fluent نمای با لایه هوای بسته است. بدین منظور دو سیستم نمای باز و بسته، در نرم افزار فلوئنت و عملکرد انرژی آن ها مقایسه شده اند. نتایج بیانگر آن است که استفاده از نمای با درز باز، در تهران و یزد که با توجه به دو اقلیم با تابش خورشید متوسط و زیاد انتخاب شده اند، صرفه جویی در مصرف انرژی سالانه بیشتری را به همراه دارد.
استفاده از آن در ضلع جنوبی ساختمان در اقلیم های یاد شده، مناسب تر ،OJVF بنابراین با توجه به فناوری نسبتا ساده از نماهای بسته رایج است.