مقایسه کارایی کربن فعال ساده و پوشانده شده با اکسیدمنگنز در جذب تولوئن از جریان هوای آلوده

اهداف مهم ترین شاخص موثر در جذب آلاینده های فرار از هوا، نوع جاذب است. به کارگیری جاذبی گزینش پذیر، به حذف آلاینده با هزینه کمتر و کارایی بیشتر منجر می شود. در این تحقیق، کارایی جاذب اکسیدمنگنز پوشانده شده بر سطح کربن فعال (MnO/GAC) برای حذف تولوئن از هوا بررسی شد. همچنین کارایی جاذب MnO/GAC در شرایط آزمایشی یکسان با کربن فعال ساده مقایسه شد.
مواد و روش ها جاذب MnO/GAC با روش سل ژل تولید شد. زمان ماند (5/0، 1، 5/1، 2 و 4 ثانیه) و غلظت تولوئن ورودی (100، 200، 300 و 400 ppmv) و دمای هوای ورودی (25، 50، 75 و 100 درجه سانتی گراد)، به عنوان شاخص های عملکردی موثر بر فرایند جذب آزمایش شد. کارایی جاذب های GAC و MnO/GAC براساس زمان نقطه شکست و ظرفیت جذب تعیین شد.
یافته ها زمان نقطه شکست جاذب MnO/GAC درمقایسه با GAC در زمان های ماند 5/0 تا 4 ثانیه، 6 تا 11درصد افزایش یافت. افزایش غلظت تولوئن ورودی از 100 به 400 ppm، زمان نقطه شکست را کاهش و ظرفیت جذب را به ترتیب به میزان 57/9 و 67/9درصد برای GAC و 59/6 و 61/1درصد برای MnO/GAC افزایش داد. افزون براین افزایش دمای هوای ورودی به رآکتور از 25 به 100 درجه سانتی گراد، زمان نقطه شکست جاذب GAC را از 41 به 26 ساعت کاهش داد. کارایی جاذب MnO/GAC، با افزایش دما رابطه مستقیم داشت؛ به طوری که زمان شکست ستون از 46 به 57 ساعت افزایش یافت.
نتیجه گیری نتایج نشان داد که جاذب MnO/GAC می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای GAC در جذب ترکیب های فرار از جریان هوا به کار گرفته شود.