ارزشیابی از برنامه های آموزش و پرورش دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری

این پژوهش باهدف بررسی برنامه های آموزشی و پرورشی دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری در مراکزی که به نحوی در آموزش و پرورش این دانش آموزان سهم دارند، انجام شده است. این مراکز شامل مدارس ویژه اختلالات رفتاری، مراکزی تحت عنوان اتاق های مرجع و کلاس های آموزشی مستقر در بخش های روان پزشکی اطفال بیمارستان ها هستند. به همین منظور با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه با کارکنان آموزشی مراکز مذکور اطلاعات لازم در ارتباط با 4 شاخص مورد ارزشیابی جمع آوری گردید. این شاخص ها عبارت بودند از: -1 فرایند ارجاع و تشخیص، -2 امکانات، -3 خدمات و برنامه های آموزشی و پرورشی و -4 وضعیت حرفه ای کارکنان آموزشی. اهم نتایج به دست آمده در ارتباط با هر یک از شاخص های مذکور به شرح زیر است: فرایند تشخیص گذاری به دلیل کمبود ابزارهای تشخیصی معتبر و عدم حضور متخصصین مجرب در ارتباط با دانش آموزان مدارس ویژه اختلالات رفتاری و دانش آموزان ارجاعی به اتاق های مرجع به خوبی طی نمی شود، در حالی که این فرایند در بیمارستان ها به نحو مطلوب تر و با دقت بیشتر انجام می شود. مکان های اختصاص یافته به کلاس های درس، فعالیت های مشاوره ای و روان شناختی و مواد و وسایل آموزشی و کمک آموزشی در هیچ یک از مراکز مناسب و کافی ارزیابی نشده اند. ارائه خدمات توان بخشی در کلیه مراکز ناکافی گزارش شده است. بیش از دو سوم کارکنان آموزشی، اطلاعات خود را در زمینه های روش های اصلاح و تغییر رفتار، شناخت انواع اختلالات رفتاری و روش های تدریس ناکافی دانسته اند. این یافته ها ضرورت تجدید نظر و انجام اصلاحات لازم در برنامه های آموزشی و پرورشی دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری را مورد تاکید قرار می دهد.