برنامه های مداخله به موقع برای کودکان خردسال با نیازهای خاص: نظریه و کاربرد - الگویی برای ایران

برنامه های مداخله ای به موقع به منظور از میان بردن و یا کم کردن مشکلات بیولوژیکی و یا محیطی درکودکان خردسال با نیاز های خاص و یا در معرض خطر، مورد استفاده قرار می گیرند. ازجمله مشکلات بیولوژیکی می توان به نارس بودن کودک، مشکلات تنفسی، آسیب های مغزی، مشکلات ژنتیکی، بیماری های عفونی، مسمومیت ها و تاثیر مواد اشاره نمود. عوامل محیطی که می توانند برای کودک خردسال مشکل ایجاد کنند و او را درمعرض خطر ناتوانی قرار دهند نیز متعدد می باشند از جمله: بی سوادی یا کم سوادی والدین، مشکلات اقتصادی و تغذیه ای، استرس خانواده، بزرگی خانوار و باورها و اعتقادات نادرست والدین در مورد رشد کودک. از آنجا که مغز کودکان خردسال به مراتب نسبت به مغز افراد بزرگسال از انعطاف پذیری بیشتری برای اصلاح ساختاری و یادگیری برخوردار است و نیز با توجه به اهمیت دوره حساس واینکه همه والدین کودکان ناتوان قادر به آموزش دادن کودک خود نیستند و یا نحوه آموزش را نمی دانند، لذا فراهم سازی واجرای برنامه های اصولی مداخله به موقع در ایران که از حمایت برخوردار باشد، برای این کودکان کاملا ضروری به نظر می آید. با توجه به امکانات تخصصی موجود در ایران از جمله پزشکی کودکان، آموزش و پرورش استثنایی، گفتار درمانی، کار درمانی، فیزیوتراپی، آموزش پیش دبستانی ومددکاری اجتماعی، امکان فراهم سازی و اجرای اصولی این برنامه ها فراهم و میسر می باشد. دراین مقاله، علاوه بر مطالعه جزئیات مربوط به روش های مداخله به موقع، یک مدل از برنامه مداخله به موقع ارائه شده است که امکان اجرای آن درایران فراهم می باشد.