شناسایی دلایل ترک تحصیل دانش آموزان مقطع ابتدایی منطقه آموزش و پرورش موسیان (نواحی روستایی)

موضوع «ترک تحصیلی» در تمامی مقاطع رخ می دهد؛ اما در مقطع ابتدایی موضوعی چالش آور و بغرنج است. چرا که فرد از تحصیل و کسب پیشرفت های متعاقب زندگی محروم می ماند. بدین دلیل، پژوهش حاضر درصدد است با اتکای روش کیفی دلایل ترک تحصیل دانش آموزان مقطع ابتدایی را شناسایی کند. در این پژوهش، متناسب با ماهیت تحقیق از نمونه گیری هدفمند و تکنیک مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته استفاده شده است. حجم نمونه بر مبنای قاعده اشباع نظری تا 37 مصاحبه تعیین شد. همچنین، مشارکت کنندگان شامل دانش آموزان ترک تحصیل کرده و اولیای آنان بودند. کلیه مراحل جمع آوری داده ها با روش نظریه زمینه ای و سه مرحله کدبندی یعنی باز، محوری و گزینشی انجام شدند. در نهایت، هشت مقوله اصلی نسبت به موضوع حاضر شناسایی شد و در قالب یک مدل پارادایمی با مقوله مرکزی «فقر یکپارچه محیط روستایی به مثابه میدان ترک تحصیلی» تنظیم شده است. بر حسب یافته ها، «چالش های اقتصادی» با اشکال گوناگون به عنوان شرایط علی شناسایی شد. همچنین زمینه هایی همچون «باورهای خاص فرهنگی» و «کشمکش های قومی/ قبیله ای» در کنار شرایط علی بر پدیده موثر بوده اند. عوامل مداخله گر با سه مقوله «کژسامانی خانواده»، «فضای نامناسب تعاملی معلم/ شاگرد» و «فضای آموزشی درون و برون مدرسه» نیز به استراتژی ها و راهبردهایی همچون «غیبت های مکرر»، «عدم علاقه به درس خواندن» و «سرزنش نظام ارتقای تحصیلی» تحت مقوله آسیب های تحصیلی منجر شده است و در نهایت پیامدهایی از قبیل «بی فایده گی درس خواندن»، «بسندگی سواد» و «ترویج الگوی ترک تحصیل»، تحت مقوله «ناباوری به سواد » را در پی داشته است.