مقایسه بهای تمام شده خدمات ارائه شده به بیماران مبتلا به دیابت با استفاده از روش های هزینه یابی سنتی و بر مبنای فعالیت زمان گرا در مجتمع بهداشتی درمانی نادر کاظمی شیراز

یکی از روش های جدید برای محاسبه بهای تمام شده، روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گراست. هدف این پژوهش، مقایسه بهای تمام شده خدمات ارائه شده به بیماران مبتلا به دیابت با استفاده از روش های هزینه یابی سنتی و بر مبنای فعالیت زمان گرا است.
روش پژوهش: پژوهش حاضر به روش مقطعی و توصیفی-تحلیلی انجام شده است. در این پژوهش از اسناد و مدارک و تراز مالی شش ماهه اول سال 1394 مجتمع بهداشتی درمانی نادر کاظمی شیراز استفاده شد. هم چنین، زمان مورد نیاز برای انجام هر یک از فعالیت ها به منظور محاسبه بهای تمام شده خدمات ارائه شده بر مبنای فعالیت زمان گرا برای هر بیمار دیابتی با حضور پژوهشگران در مرکز دیابت محاسبه شد. تفاوت میانگین بهای تمام شده دو روش هزینه یابی سنتی و بر مبنای فعالیت زمان گرا با بکارگیری آزمون تی زوجی تجزیه و تحلیل شد.
نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بهای تمام شده خدمات ارائه شده به بیماران دیابتی به روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا بیشتر از روش سنتی است. در بخش هزینه های مستقیم، حقوق پزشکان متخصص و در بخش هزینه های غیرمستقیم، استهلاک بخش های اداری و پشتیبانی بیشترین سهم و استهلاک تجهیزات پزشکی کم ترین سهم را در محاسبه بهای تمام شده به روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا دارد.
با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود مسئولین مجتمع بهداشتی درمانی نادر کاظمی شیراز توجه بیشتری به حقوق پزشکان متخصص و کارکنان قسمت اداری و هم چنین مواد مصرفی غیرپزشکی داشته باشند و اقدامات لازم را به منظور کنترل آن ها به عمل آورند.