تاثیر محیط کشت های مختلف در ریزازدیادی پایه GF677 (هیبرید هلو- بادام)

GF677 به طور معمول به عنوان پایه مقاوم به کمبود آهن برای هلو استفاده می شود. بنابراین تکثیر انبوه برای تولید تجاری این پایه مهم می باشد.از آنجایی که استفاده ار محیط کشت مایع می تواند هزینه تولید را نسبت به محیط جامد کاهش دهد و همچنین گیاهانی که در محیط کشت مایع رشد می کنند کیفیت برتریرا دارا می باشند. بنابراین در این تحقیق، ازمحیط کشت MS برای مرحله استقرار و محیط کشت های (MS، DKW، WPM) که حاوی یک میلی گرم در لیترBAP و 1/. میلی گرم در لیترNAA بودند، بصورت جامد و مایع جهت پرآوری پایه های رویشیGF677 استفاده شد. از محیط کشت MS2/1بصورت جامد و مایع با چهار غلظت متفاوت IBA (صفر، 5/0، 1، 5/1میلی گرم در لیتر) و هفت روز تاریکی جهت ریشه زایی پایه های رویشیGF677 استفاده شد. در مرحله پرآوری جوانه های جانبی رشد یافته در شرایط درون شیشه ای برای مقایسه به محیط های کشت انتقال داده شدند. سپس گیاهانی با ارتفاع 3 تا 4 سانتی متر به محیط کشت ریشه زایی انتقال داده شدند. این آزمایش بصورت فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکراردر هر دو مرحله پرآوری و ریشه زایی انجام شد. بعد از 4 هفته، صفات رویشی که شامل تعداد شاخه، ارتفاع گیاه، تعداد ریشه، ارتفاع ریشه و درصد ریشه زایی بود، اندازه گیری شد. بر طبق نتایج بدست آمده در هر دو مرحله بین محیط کشت مایع و جامد تفاوت معنی-داری مشاهده شد، بطوری که بهترین نتایج در محیط کشت مایع بدست آمد. همچنین نتایج مشخص کرد که بهترین محیط کشت مایع برای پرآوری، محیط کشت MS بود و برای ریشه زایی بهترین نتایج در محیط کشت مایع با غلظت 5/0 میلی گرم در لیتر IBA بدست آمد.