واکاوی رهیافتی نوین در شناخت نظری رابطه سیاست و فضای جغرافیایی در چارچوب مکتب ساختارگرایی

در فلسفه علم و به ویژه در علوم انسانی تعریف و شناخت مفاهیم و موضوعات مورد مطالعه دارای مبناهای هستی شناسانه و معرفت شناسانه متفاوت و حتی متضاد می باشد. به عبارت دیگر شناخت یک مفهوم در مکاتب مختلف می تواند دارای تعاریف متضاد باشد. از این جهت تعیین چارچوب نظری شناخت یک مفهوم بنیادین؛ یکی از مبنایی ترین اصول در مطالعه و شناخت مفاهیم و موضوعات می باشد. در علوم جغرافیایی یکی از روابط مهم فضایی رابطه سیاست و فضای جغرافیایی می باشد که تفسیر آن در مکاتب مختلف معرفت شناسی از جمله در ساختارگرایی متفاوت می باشد. از این رو با توجه به بنیادین بودن نوع پژوهش، کوشش گردیده با مراجعه به مستندات معتبر نظری نوعی نگاه نقادانه در رابطه با شناخت رابطه سیاست و فضای جغرافیایی در مکتب ساختارگرایی ارائه گردد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که در مکتب ساختارگرایی اجزای فضای جغرافیایی دارای ماهیت متعامل و انضمامی بوده و در عین حال ایدئولوژی ها و نهادهای سیاسی فضا به مثابه یک عامل ساختاری و بیرونی نقش موثری در تحولات فرم ها و فرایندهای فضایی دارند.