اثر ورزش در آب بر کیفیت زندگی، توده بدنی و شاخص های قلبی زنان میانسال: یک مطالعه مقدماتی

میانسالی از مراحل حساس زندگی است که در صورت عدم فعالیت بدنی مناسب می تواند به کاهش چشمگیر کیفیت زندگی منجر شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته ورزش در آب بر کیفیت زندگی، شاخص های قلبی و توده بدنی زنان میانسال انجام شد.
بعد از اندازه گیری شاخص های آنتروپومتریک تعداد 20 زن 55-45 سال به طور تصادفی و در دو گروه ورزش در آب (10 نفر) و کنترل (10 نفر) وارد شدند. در مرحله پایه هر دو گروه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را جهت بررسی کیفیت زندگی تکمیل کردند. همچنین شاخص های قلبی و توده بدنی زنان اندازه گیری شد. ورزشات گروه ورزش در آب هشت هفته، 2 بار در هفته و هر بار یک ساعت انجام شد. بعد از پایان هفته هشتم شاخص های پژوهش در هر دو گروه اندازه گیری شد.
هشت هفته ورزش در آب باعث افزایش معنی دار کیفیت زندگی در زنان میانسال گردید (0/001=P). به طوری که علاوه بر امتیاز کلی کیفیت زندگی، زیر مولفه های آن شامل سلامت روانی (0/001P=)، روابط اجتماعی (0/02P=) و سلامت محیط (0/001P=) نیز بهبود یافت. علاوه بر این فشار خون (0/04=P) و شاخص توده بدنی (0/001P=) نیز کاهش معنی داری داشت.
هشت هفته ورزش در آب احتمالا باعث افزایش معنی دار کیفیت زندگی، بهبود شاخص توده بدنی و همچنین شاخص های قلبی و عروقی در زنان میانسال می شود.