پیشگیری از آسیب های جنسی کودکان در اسلام

یکی از قوی ترین غرائز انسانی، غریزه جنسی است که با کج روی، تحریک و انحراف، می تواند در روح و روان کودک تاثیرات مخرب و پیامدهای ناگواری را دامن زند و منشا فساد، تباهی و بیماری های روحی گردد، لیکن کودک به دلیل موقعیت و وضعیت سنی و آسیب پذیری اش، نیازمند بهره مندی از حمایت ها، تدابیر و سیاست های پیشگیرانه در برابر آسیب های جنسی است که این مهم در سایه تعالیم ارزشمند اسلام و مراقبت والدین، سرپرستان قانونی، مربیان و... تجلی می یابد. از این رو پژوهش پیش رو درصدد تبیین آن است که یک تربیت ایده آل جنسی در اسلام بر چه مبانی و مستنداتی استوار است و در راستای حمایت از سلامت روحی کودک، قواعد و راه کارهای تامین کننده سلامت روحی و امنیت جنسی کدامند؟
در این مطالعه، با استفاده از روش توصیف و تحلیل مفهومی، برای پاسخ به پرسش های پژوهش، از منابع و آموزه های اسلامی و دیدگاه فقی هان استفاده شده است.
با عنایت و به کارگیری قواعد مهم، دستورالعمل ها و راه کارهای جامع مندرج در شریعت اسلام، مانند احترام به کرامت و عزت انسانی، مصلحت اندیشی، رفتار اعتدال گرایانه و نفی هر گونه تبعیض و تخریب، لزوم محبت و مهرورزی، جلب مشارکت و مسوولیت پذیری و استحکام پایه های معنوی، می توان غریزه جنسی کودک را در مسیر صحیح و شایسته قرار داد.
بر پایه آموزه های اسلامی و دیدگاه فقی هان ضرورت دارد، از همان اوان کودکی و به تدریج، فضایل اخلاقی، حیا، عفت و غیرت در وجود طفل تقویت و پرورش یابد و غریز ه جنسی تحت پرورش صحیح و کنترل واقع شود. همچنین باید قبل از بلوغ با نظارت و تربیت دینی عملا زمینه اختفای تمایل جنسی در محیطی سالم و عاری از هر گونه عوامل محرک، برای کودک فراهم شود که از انحرافات جنسی و به دنبال آن، آسیب ها و نابهنجاری هایی همچون خودارضاعی، همجنس گرایی، انواع آزار جنسی و... پیشگیری به عمل آید و با رعایت این امور از سوی تمامی افراد و نهادهای مرتبط با کودک، می توان نقش شایسته و کمک شایانی در حمایت و تامین امنیت جنسی او ایفا نمود.