اثر تنش خشکی بر خصوصیات زراعی و بیوشیمیایی سه هیبرید ذرت

به منظور بررسی عملکرد دانه، وزن صد دانه، شاخص تحمل به خشکی (STI) ، غلظت کلروفیل (a) ، میزان پرولین و قندهای محلول هیبریدهای ذرت در پاسخ به تنش خشکی، این آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار طی دو سال 1390 و 1391 در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی مغان اجرا شد. عامل اصلی آبیاری در دو سطح (آبیاری عادی و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه) و عامل فرعی هیبریدهای ذرت (سینگل کراس 700، سینگل کراس KLM و سینگل کراس 704) بودند. تجزیه مرکب داده ها نشان داد که تنش خشکی بر همه صفات اثر معنی داری داشت. تنش خشکی باعث کاهش 32/67 درصدی عملکرد دانه، 18/59 وزن صد دانه و 15/71 درصدی غلظت کلروفیل (a) شد؛ اما تنش خشکی باعث افزایش 88/77درصدی میزان پرولین و 45/51 درصدی میزان قندهای محلول گردید. مقدار STI برای سینگل کراس 704، سینگل کراس KLM و سینگل کراس 700 به ترتیب 1/01، 0/70 و 0/50 بودند. بیش ترین مقدار عملکرد دانه، وزن صد دانه، غلظت کلروفیل (a) ، میزان پرولین و کم ترین مقدار قندهای محلول مربوط به سینگل کراس 704 بود. بر اساس نتایج حاصل سینگل کراس 704، سینگل کراس KLM و سینگل کراس 700 مورد مطالعه به ترتیب جزء ارقام متحمل، نیمه متحمل و حساس به تنش خشکی شناسایی شدند.