مدل سازی جوانه زنی بذر بادرنجبویه تحت تاثیر دما و پتانسیل آب: مدل هیدروترمال تایم

این آزمایش به منظور بررسی واکنش سرعت جوانه زنی بذر بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) نسبت به دما و پتانسیل آب صورت گرفت. بذرها در دماهای 20، 23، 25، 27، 30 و 32 درجه سانتی گراد و پتانسیل های خشکی صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0- و 8/0- مگاپاسکال در 3 تکرار در انکوباتور قرار داده شدند. این آزمایش در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، در سال 1393 انجام شد. داده ها با استفاده از طرح آماری تجزیه مرکب در قالب طرح کاملا تصادفی در چند مکان آنالیز شدند. مدل دوتکه ای جهت تعیین دماهای کاردینال استفاده شد. دمای پایه، دمای مطلوب و دمای سقف برای جوانه زنی بذر بادرنجبویه در شرایط عدم تنش خشکی به ترتیب 30/17، 9/30 و 35 درجه سانتی گراد به دست آمدند. با کاهش پتانسیل آب دمای پایه به تدریج افزایش یافت و در پتانسیل آب 8/0- مگاپاسکال به 25/21 درجه سانتی گراد افزایش یافت. دمای مطلوب با کاهش پتانسیل آب به 6/0- مگاپاسکال به حدود 28 درجه سانتی گراد کاهش یافت. بذرهای بادرنجبویه در دماهای 5، 10، 15 و 35 درجه سانتی گراد در هیچ سطح رطوبتی جوانه نزدند. مقدار ضریب تبیین برای مدل هیدروترمال تایم 55/0 بود. مقدار هیدروترمال تایم برابر با 41/71 مگاپاسگال درجه روز بود که براساس این مدل بذرهای بادرنجبویه برای جوانه زنی به 41/17 مگاپاسگال درجه روز نیاز دارند. نتایج این پژوهش می تواند برای مطالعات آتی در مورد بیولوژی و اکولوژی بذر گیاه بادرنجبویه مفید باشد.