بررسی مقایسه ای سطح ناتوانی در زنان و مردان سالمند تحت پوشش سازمان بازنشستگی شهرداری تهران در سال 1394

اهداف با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در کشور، این مطالعه با هدف تعیین میزان ناتوانی سالمندان صورت گرفت و ارتباط آن با جنسیت انجام شد.
مواد و روش ها این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بر روی 300 نفر از سالمندان 60 ساله و بالاتر تحت پوشش سازمان بازنشستگی شهرداری تهران به روش نمونه گیری تصادفی و از طریق مراجعه به در منازل افراد سالمند و مصاحبه با آنان صورت گرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای مشتمل بر دو بخش بود که بخش اول درباره مشخصات جمعیت شناختی، اقتصادی، اجتماعی و ابتلا به بیماری ها و بخش دوم، پرسش نامه WHODAS2 از سازمان بهداشت جهانی بوده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 بررسی شدند.
یافته ها میانگین سنی کل افراد مورد مطالعه11/7±14/68 سال و میانه سن آنان 66 سال بود. در میان سالمندان تحت مطالعه، 175 نفر (46 درصد) بدون ناتوانی بودند و 13/19 درصد افراد ناتوان (125 نفر)، ناتوانی خفیف داشتند. بیشترین میزان ناتوانی در حیطه حضور در جامعه با میانگین ناتوانی (6/5) در زن ها و (38/4) در مردها دیده شد و حداقل میانگین ناتوانی در مردها (72/0) مربوط به حیطه مراقبت از خود و بهداشت شخصی و در زن ها (07/1) بوده است.
نتیجه گیری سالمندان مطالعه حاضر در مقایسه با سایر کشورها ناتوانی کمتری داشتند، با این حال توجه به روند افزایش جمعیت سالمندان و سلامت و کاهش ناتوانی های آن ها ضروری به نظر می رسد. طبق بررسی انجام شده درصد ناتوانی در زنان (14/58 درصد) نسبت به مردها (31/53 درصد) بیشتر بود و ناتوانی با سن رابطه معنی داری داشت. (P<0/001)