بکارگیری رویکرد تلفیقی تحلیل پوششی داده ها و فرایند تحلیل سلسله مراتبی برای ارزیابی کارایی دانشکده های دانشگاه شهید بهشتی

از طریق سنجش عملکرد میتوان ضمن شناسایی نقاط ضعف و قوت و حداقل نمودن منابع ورودی، وضعیت موجود را بهبود بخشید. در این راستا نیاز است که دانشگاه از کارایی دانشکده های خود مطلع گردیده و علل کارایی و ناکارایی آنها را بررسی نماید و با برنامه ریزی مناسب به اصلاح و هدایت واحدهای ناکارا بپردازد. در این مقاله با توجه به اهمیت دانشگاه ها به عنوان بزرگترین مراکز آموزش عالی در کشور، کارایی دانشکده های دانشگاه شهید بهشتی به روش تحلیل پوششی داده ها با استفاده از مدل CCR مضر بی ورودی محور در دو حالت ساده و بر اساس مدل برنامه ریزی آرمانی (حداقل کردن حداکثر میزان انحرا ف ) طی دوره تحصیلی 1386-1388 اندازه گیری شده است. در ادامه با استفاده از رویکرد تلفیقی تحلیل پوششی داده ها و تحلیل سلسله مراتبی به رتبه بندی دانشکده ها پرداخته و سرانجام رتبه بندی نهایی و تحلیلی برای روش های بکار گرفته شده بیان شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد طی دوره مورد بررسی دانشکده های علوم، ادبیات و علوم انسانی، و مدیریت و حسابداری بر اساس شاخص های درنظر گرفته شده جز دانشکده های برتر می باشند.