طراحی الگوی تعیین استراتژی میزان ارجاع کار نگهداری و تعمیرات به خارج از سازمان در واحدهای تولیدی

بسیاری از سازمان ها برای تصمیم گیری در خصوص برون سپاری فعالیت های خود، روش مشخصی را مورد استفاده قرار نمی دهند . تحقیقات نشان می دهد که اکثر سازمان ها این تصمیم گیری را بر مبنای هزینه های بالاسری انجام می دهند . در این سازمان ها فعالیت هایی برای برون سپاری انتخاب می شوند که منجر به کاهش هزینه های بالاسری می شوند. علیرغم انجام مطالعات گسترده در ارتباط با بحث برون سپاری، در ادبیات موضوع نیز کماکان یک رویه مدون و جامع برای این تصمیم گیری ارائه ن شده است . در اکثر مقالات جنبه کمی این تصمیم گیری که همان هزینه است مورد توجه قرار گرفته و یا در ارتباط با استراتژیک بودن این تصمیم گیری نکات و راهنمایی هایی ارائه شده است . در این مقاله یک متدولوژی جامع برای تصمیم گیری در خصوص میزان برون سپاری سیستم نگهداری و تعمیرات تجهیزات در واحدهای تولیدی ارائه شده است . با توجه به اهمیت این سیستم، باید در تصمیم گیری برون سپاری کلیه منافع و مخاطرات را در نظر گرفته و عواقب کوتاه مدت و بلندمدت آن را مورد توجه قرار داد. در این متدولوژی ابتدا با استفاده از تکنیک های آنالیز کلاستر ، مجموعه فعالیت های سیستم نگهداری و تعمیرات به تعدادی کلاستر تقسیم بندی می شود . سپس در خصوص برون سپاری هر کدام از کلاسترها تصمیم گیری می شود. گام های تصمیم گیری عبارتند ا ز تحلیل شایستگی، تحلیل بازار تامین کنندگان، تحلیل سلسله مراتبی و در نهایت تحلیل حساسیت و تصمیم گیری نهایی . بنابراین تعیین «میزان» برون سپاری سیستم نگهداری و تعمیرات، از طریق تعیین زیرسیستم های آن و تصمیم گیری در مورد هر یک از آنها انجام م یپذیرد.