یک مدل مفهومی جهت توسعه محصول جدید در محیط مهندسی همزمان

امروزه محصول جدید و لزوم و اهمیت آن به عنوان یک استراتژی ضروری جهت ماندگاری در کسب و کار تبدیل گردیده است. شرکتهای پیشرو تلاش می نمایند تا با بکارگیری رویکردها و نگرشهای نوین؛ فرایند توسعه محصول جدید 1 را بهبود بخشند. یکی از این رویکردهای نوین نگرش مهندسی همزمان 2 می باشد . تحقیقات و مطالعات فراوانی در خصوص این نگرش انجام گرفته و یا در حال انجام م یباشد. در یک دیدگاه عمومی مهندسی همزمان الگوئی را ارائه می نماید که دارای سه جنبه اصلی طراحی؛ تولید و مشتری می باشد. به عبارت بهتر رویکرد مهندسی همزمان تلاش می نماید که با در نظر داشتن طراحی محصول؛ تولید آن و مشتری محصول؛ به هدفی دست یابد که با اتکا به آن بتوان به بهبودهای چشمگیری در کسب و کار دست یافت. در این مقاله تلاش می گردد که هر سه جنبه اصلی فضای مهندسی همزمان مورد توجه قرار گرفته و در نهایت مدل مفهومی توسعه محصول جدید در این فضا ارائه گردد.