ارزیابی تاثیر برنامه ریزی تولید بر انتخاب روش مناسب برنامه ریزی مواد و قطعات ( جامعه مورد مطالعه - صنایع کاغذ سازی ایران)

تبیین و تحلیل عوامل مرتبط با عملکرد در راستای میزان تناسب بین خصوصیات محیط برنامه ریزی تولید و روش برنامه ریزی مواد و قطعات در صنایع کاغذ سازی کشور هدف اساسی این تحقیق بوده است . محققان قصد دارند در قالب یک مدل تحلیل ویژه به بررسی این سوال بپردازند که درجه تناسب محیط برنامه ریزی تولید و روش برنامه ریزی مواد و قطعات از طریق چه فرایند و عواملی به بهبود عمکرد کمک می کند؟ از دیدگاه نگارندگان ، عملکرد سیستم تولیدی فقط با بهبود ابعاد چهارگانه کنترل فعالیت تولید ( کاهش کاردر جریان ساخت ، کاهس اتلاف زمان منابع انسانی ، کاهش اتلاف ظرفیت زمانی و عملی ماشین آلات و تجهیزات و ارتقای کیفیت ) بهبود نخواهد یافت . اگر تناسب بین خصوصیات محیط برنامه ریزی تولید ، برنامه مادر تولید و ابعاد چهارگانه یاد شده وجود نداشته باشد عملکرد کل سیستم ( قابلیت تبدیل به پول شدن موجودی و تولیدات ) افزایش نخواهد یافت ، بنابراین مباحث اصلی این فرض شکل می گیرد که میزان افزایش تناسب بین محیط برنامه ریزی تولید و برنامه ریزی مواد و قطعات از طریق اثرگذاری بر کنترل فعالیت تولید ( با توجه به مداخله قوی عامل تعهد مدیریت بر رابطه بین تناسب و کنترل فعالیت های تولید ) موجب افزایش کارایی تولید و متعاقب آن عملکرد سیستم خواهد گردید . (مدل تحقیق ) این مدل یک الگوی خود کنترل را که متاثر از عوامل مذکور می باشد به نمایش گذاشته به بررسی نظری و عملی این فرضیه که علت عملکرد نامطلوب بسیاری از صنایع علی رغم ابعاد کنترل فعالیت تولید ، عدم تناسب بین محیط برنامه ریزی تولید و روش برنامه ریزی موتد و قطعات و برنامه مادر می باشد . در پایان با توجه به مقادیر R2>70% ،P>5% در آزمون همبستگی متعارف و دیگر آزمون های تکمیلی مدل کلی تحقیق ( فرضیه اول ) و فرضیه های فرعی مندرج در مدل اصلی در سطح اطمینان قابل قبولی تایید گردیده و معنی دار می باشد.