مقایسه ی اثرات دو نوع فعالیت هوازی تداومی و تناوبی حاد بر غلظت سرمی پپتید ناتریورتیک مغزی و بارکاری میوکارد در مردان غیرفعال

مطالعات نشان داده اند که فعالیت حاد ورزشی قادر است غلظت زیست نشانگرهای قلبی از جمله پپتید ناتریورتیک مغزی(BNP) را افزایش دهد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه ی اثرات دو نوع فعالیت هوازی تداومی و تناوبی حاد بر غلظت سرمی پپتید ناتریورتیک مغزی و بارکاری میوکارد در مردان غیرفعال بود.
11 مرد غیرفعال سالم با میانگین سنی 9/1±3/22 سال آزمودنی های این مطالعه ی نیمه تجربی را تشکیل می دادند. تحقیق حاضر در یک طرح متقاطع در دو روز جداگانه به فاصله یک هفته از یکدیگر اجرا گردید. آزمودنی ها در هر جلسه 40 دقیقه فعالیت هوازی تداومی(با شدت60 درصد ضربان قلب ذخیره) و یا تناوبی(با شدت متغیر بین 50 درصد برای 2 دقیقه و 80 درصد برای 1 دقیقه) را بر روی تردمیل انجام دادند. اندازه گیری متغیرها قبل و بلافاصله بعد از هر جلسه فعالیت انجام شد.
نتایج نشان داد که غلظت سرمی BNP پس از هر دو نوع فعالیت تغییر معنی داری نداشت(05/0

نتیجه گیری

بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه تفاوتی بین فعالیت تداومی و تناوبی در مقادیر غلظت سرمی BNP وجود نداشت و هر دو نوع فعالیت بارکاری میوکارد یکسانی را اعمال کردند. افزایش غلظت BNP کمتر از حد بالای مرجع برای اختلال عملکرد بطن بود.