بررسی تاثیر مواد افزودنی ساکارز و کلسترول بر روی دمای عبور فازی فرمولاسیون نانولیپوزومی در کنار استفاده از دو روش کاهش اندازه ذرات (امواج مافوق صوت/هموژناسیون تحت فشار بالا)

کاربرد موفقیت آمیز نانولیپوزوم ها به عنوان سامانه های رسانش دارویی موثر به پایداری آن ها در محیط وابسته است. در این پژوهش تاثیر مواد افزودنی کلسترول و ساکارز در کنار دو نوع فسفولیپید طبیعی و سنتز شده جهت تهیه فرمولاسیون پایدار نانولیپوزومی بررسی شده است.
در این مطالعه، طراحی و ساخت فرمولاسیون نانولیپوزومی با استفاده از روش فیلم نازک انجام شد و به دنبال آن جهت کاهش اندازه ذرات و تولید وزیکول های تک لایه کوچک از دو روش هموژناسیون تحت فشار بالا و قرارگیری تحت امواج مافوق صوت استفاده شد. توزیع اندازه ذرات، پتانسیل زتا و دمای عبور فازی فرمولاسیون ها و همچنین آنالیزهای مربوط به ماهیت فرمولاسیون نانولیپوزومی توسط کروماتوگرافی و طیف سنجی مادون قرمز بررسی شد.
نتایج اندازه گیری های دمای عبور فازی نشان دادند که الحاق فسفولیپید غیراشباع سویا با امتزاج پذیری نسبی در دولایه لیپوزومی محتوی فسفولیپید اشباع DPPG منجر به پدیده جداسازی فاز می شود. با بررسی میزان تاثیر انواع مواد افزودنی (ساکارز و کلسترول) در کنار فسفولیپیدها فرمولاسیون نانولیپوزومی با ترکیب درصد مولی (2= mPEG2000-DSPE : 15 = CHOL :83 = DPPC) و میزان ساکارز 6 برابر مقدار کل لیپید به عنوان فرمولاسیون مناسب و پایدار از نظر اندازه ذرات (nm104)، پتانسیل زتای (mv 8/04) و دمای عبور فازی در محدوده °C 37 جهت بارگذاری و رهاسازی مواد فعال زیستی در دمای بدن در نظر گرفته می شود.
در نهایت با آماده سازی انواع فرمولاسیون های نانولیپوزومی، فرمولاسیون (mPEG2000-DSPE : CHOL: DPPC) با وزیکول های پایدار، اندازه، دمای عبور فازی و بار سطحی مناسب بدون تشکیل توده حاصل شد.