سگ کیخسرو (نکته ای اساطیری در یکی از گزارشهای شفاهی- مردمی داستان غیبت کیخسرو)

کیخسرو، پادشاه نامدار و دادگر کیانی، در شاهنامه پس از پیروزی نهایی بر افراسیاب از فرمانروایی دست می کشد و به کوهی می رود و غایب می شود. این سرانجام شگفت در سنت شفاهی- مردمی ایران مورد توجه قرار گرفته و روایتهای متعددی در این باره پرداخته و نقل شده است. در یکی از این گزارشها کیخسرو همراه «سگی» به غار می رود و ناپیدا می شود و مردم معتقدند که او با آن «سگ» در غار، زنده و جاویدان است. بررسی بعضی نمونه-های مشابه یا تقریبا همانند این داستان نشان می دهد که در آنها نیز در کنار کسانی که زنده به آسمان عروج می-کنند یا در مغاک زمین (غار، جهان زیرین و...) جاویدانند و یا به جهان دیگر می روند و باز می آیند «سگ» به نوعی نقش و حضور دارد و چون این جانور در روایات و معتقدات باستانی بسیاری از ملل جهان به شیوه های مختلف با آن دنیا مرتبط است و راهنما و نگهبان ارواح انگاشته می شود احتمالا ملازمت آن با کیخسرو در روایت شفاهی- عامیانه ایرانی نیز برخاسته از همین باور مردمی است و در واقع «سگ کیخسرو» راهنما و محافظ او در غار و جهان دیگر دانسته می شده است.