علل عدم تاثیر آموزش های مداوم بر کیفیت مراقبت پرستاری ویژه جراحی قلب باز

در حال حاضر بالا بردن توانمندی های پرسنل پرستاری، در راس برنامه های مدیران پرستاری قرار گرفته است. آموزش مداوم هم روش رایجی است که دانش و مهارت ها و توانایی عملکرد پرستاران را افزایش می دهد.
تعیین عوامل موثر بر عدم به کارگیری آموزش های ضمن خدمت در انجام مراقبت های پرستاری جراحی قلب باز بزرگسالان بوده است.
این مطالعه ی توصیفی- مقطعی در سال 1395 انجام گرفته که (62) پرستاران بالینی بخش های مراقبت های ویژه جراحی قلب بیمارستان قلب و عروق شهید رجایی تهران در آن شرکت داشتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته؛ شامل 30 گویه در 4 بعد ویژگی های فردی و حرفهای پرستاران، ویژگی های محیطی، فرآیند آموزش و بعد سازمانی و مدیریتی بود. به منظور روایی ابزار از روش روایی محتوی و روایی صوری استفاده شد. پایایی ابزار، از طریق همگنی درونی با آزمون آلفاکرونباخ 0/80 تایید شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی با نرم افزار SPSS 16 تحلیل شدند.
(93/5) درصد پرستاران به تاثیر (زیاد) نبود انگیزه برای یادگیری، ( 84 ) درصد پرستاران، در دسترس نبودن مطالب آموزشی و با تاثیر زیاد ذکر کرده اند. (95) درصد پرستاران هم ارزشیابی بالینی مرتبط با آموزش و صلاحیت مدرسان را به میزان زیاد موثر دانستند. در بعد مدیریتی و سازمانی هم، (98/5) درصد، تاثیر زیاد نظارت و پیگیری موارد آموزشی و نداشتن معیار مناسب ارزشیابی را ذکر کردند.
برخورداری از مدیریت پرستاری اثر بخش و استفاده از شیوه های انگیزش دهی موثر، مشارکت پرستاران در تصمیم گیری ها و نظارت و کنترل بر عملکرد مراقبتی برای ارزشیابی های منصفانه آنها می تواند در افزایش کارایی آموزش های ضمن خدمت و کیفیت مراقبت پرستاری در بخش های ویژه بخصوص جراحی قلب باز موثر باشد.