اثر پرایمینگ بذر با اسید سالیسلیک بر فتوسنتز و خصوصیات فیزیولوژیکی مرتبط در گیاهچه های گلرنگ

به طور معمول، بذرهای پرایم شده گیاهان درشت‏تر و سنگین‏تری را در مقایسه با بذرهای پرایم نشده تولید می‏کنند. این عمل ممکن است به سادگی به دلیل افزایش سرعت سبز کردن و توسعه سطح برگ و یا به دلیل سایر فرایندهای فیزیولوژیک صورت گیرد. در این پژوهش اثر پیش‏تیمار بذر با اسید سالیسیلیک بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک و فتوسنتزی گیاهچه های گلرنگ، رقم گلدشت، تحت شرایط مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها سطوح مختلف اسید سالیسیلیک (شامل صفر یا هیدروپرایمینگ، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرو مولار و یک تیمار از بذرهای تیمار نشده به عنوان شاهد) بودند. در بین تیمارها حداکثر سرعت فتوسنتز، شاخص محتوای کلروفیل، محتوای نسبی آب و حداکثر ماده خشک در تیمار 2400 میکرو مولار مشاهده شد. در تیمار پرایمینگ گیاهان دارای هدایت روزنه‏ای و سرعت تعرق بالاتری نسبت به گیاهان شاهد بودند. کمترین غلظت دی اکسید کربن زیر اتاقک روزنه در تیمار 2400 و بیشترین در تیمار شاهد مشاهده گردید. کمترین نشت الکترولیت، بیشترین کارایی کربوکسیلاسیون و کارایی مصرف آب فتوسنتزی در تیمارهای 2000 و 2400 میکرو مولار به دست آمد. به نظر می‏رسد پرایمینگ بذر با اسید سالیسیلیک از طریق افزایش محتوای نسبی آب موجب افزایش هدایت روزنه و در نتیجه سرعت فتوسنتز شده است. این عمل در سطوح بالای اسید سالیسیلیک موجب افزایش کارایی مصرف آب و کارایی کربوکسیلاسیون شد. کارایی مصرف آب فتوسنتزی رابطه مثبتی با سرعت فتوسنتز، کارایی کربوکسیلاسیون و محتوای نسبی آب داشت، ولی رابطه آن با غلظت دی کربن اکسید زیر اتاقک روزنه منفی بود. به طور کلی، اسید سالیسیلیک در گیاهان تیمار شده ماده خشک را از طریق بهبود محتوای کلروفیل، محتوای نسبی آب و سرعت فتوسنتز افزایش داد.