تاثیر دوزهای مختلف عصاره آبی مرزنجوش بر روند اسپرماتوژنز و غلظت اسپرم در آسیب اکسیداتیو ناشی از کادمیوم در موش صحرایی

با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره مرزنجوش، هدف این مطالعه بررسی تاثیر دوزهای مختلف عصاره آبی مرزنجوش بر روند اسپرماتوژنز و غلظت اسپرم در آسیب اکسیداتیو کادمیوم بود.
در این مطالعه تجربی- مداخله ای، 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه T1 کلریدکادمیوم به میزان 2 میلی گرم بر کیلوگرم و برای گروه های T2، T3 و T4 علاوه بر کلریدکادمیوم به ترتیب عصاره آبی مرزنجوش 500، 250 و 125 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 10 روز داخل صفاقی نیز تجویز شد. در روز آخر بعد از خون گیری و جداسازی سرم، میزان TCA (ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم) اندازه گیری شد. تعداد اسپرم و درصد اسپرم های با دم پیچ خورده در اپیدیدیم راست شمارش شد. بیضه راست و چپ نیز بعد از اندازه گیری وزن و قطر، برای اندازه گیری مالون دی آلدئید و انجام مطالعات هیستولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی با برنامه SPSS21 تجزیه و تحلیل شد.
بیشترین تعداد اسپرم و درصد سلامت غشاء در گروه کنترل و دوز 125 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره و کمترین در گروه دریافت کلریدکادمیوم (T1) بود (05/0P<). بیشترین غلظت مالون دی آلدئید در گروه T1 و کمترین در دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم (T2) مشاهده شد. در ارتباط با TCA کمترین در گروه T1 و بیشترین در گروه T2 بود. بیشترین میانگین سلول های سرتولی، اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و لیدیک در گروه کنترل و دوز 250 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره و کمترین در گروه T1 مشاهده شد.
عصاره آبی مرزنجوش با دوز تجویز مناسب می تواند تاثیر مثبت بر اسپرماتوژنز گذاشته و استرس اکسیداتیو کادمیوم را در بافت بیضه کنترل کند.