بررسی میزان شیوع اوتیسم در کودکان مبتلا به صرع مراجعه کننده به درمانگاه امام رضا (ع) و مقایسه با گروه کنترل (کودکان غیر مبتلا به صرع) در سال 1392

ارتباط بین بیماری اوتیسم و صرع تقریبا مشخص شده است به طوری که شیوع اوتیسم در میان کودکان مبتلا به صرع نسبت به کودکان غیر مبتلا بیشتر است. هدف از اجرای این پژوهش تعیین میزان شیوع اوتیسم در کودکان مبتلا به صرع و مقایسه آن با کودکان غیر مبتلا و بررسی ریسک فاکتورهایی که شانس ابتلا به اوتیسم را در بیماران صرعی افزایش می دهند است.
در این مطالعه مورد شاهدی برای 160 کودک مبتلا به صرع با سن 4 سال به بالا که به واحد مغز و اعصاب کودکان درمانگاه امام رضا در شیراز مراجعه کرده بودند پرسشنامه مربوط به مشخصات تشنج و اوتیسم و برای 160 کودک غیر مبتلا به صرع که به سایر درمانگاه های اطفال مراجعه کردند به عنوان گروه کنترل پرسشنامه غربالگری اوتیسم تکمیل شد که این پرسشنامه بر اساس معیارهای تشخیصی اوتیسم مطابق جدولDSM IV-TR طراحی شده بود و موارد مشکوک بر اساس ان مورد تائید یا رد توسط متخصصین مغز و اعصاب و اعصاب و روان قرار گرفتند.
از بین 160 کودک مبتلا به صرع 12 نفر مبتلا به اوتیسم بودند در حالی که در گروه کنترل موردی از اوتیسم گزارش نشد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. همچنین بین میزان شیوع اوتیسم در کودکان مبتلا به صرع با سن شروع تشنج، یافته های MRI-CT و علت تشنج ارتباط معنا دار دیده شد ولی با سایر مشخصه های تشنج ارتباط معنی دارییافت نشد.
شیوع اوتیسم در کودکان مبتلا به صرع از کودکان غیرمبتلا به صرع بیشتر است و هرچه سن شروع تشنج کمتر باشد میزان شیوع اوتیسم افزایش می یابد. همچنین با افزایش شیوع یافته های غیرطبیعی سی تی و ام ار آی و نیزعلت هایشناختهشدهصرع، شیوع اوتیسم در کودکان مبتلا به صرع بیشتر می شود. عدم ارتباط برخی دیگر از مشخصه های تشنج با شیوع اوتیسم می تواند به دلیل تعداد کم کودکان مبتلا به اوتیسم شناخته شده در مطالعه حاضر نسبت به مطالعات قبل باشد.