بررسی تاثیر غوطه وری در آب سرد بر شاخص های عصبی- عضلانی خستگی ناشی از فعالیت سرعتی تکراری؛ بخش اول

با توجه به انجام انواع فعالیت های ورزشی طی مسابقات ورزشی، میزان خستگی و چگونگی کاهش آن متفاوت است. بر همین اساس، هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی میزان تغییرات مجذور میانگین ریشه (Root mean square یا RMS) و فرکانس متوسط (Median frequency یا MDF) عضلات چهارسر رانی و همسترینگ، به عنوان عوامل خستگی عصبی- عضلانی پس از غوطه وری در آب سرد به دنبال Repeated-sprint ability (RSA) بود.
به این منظور، 20 ورزشکار تمرین کرده، برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. پس از انجام فعالیت سرعتی تکراری، 10 نفر از آزمودنی ها داخل آب سرد با دمای 14 درجه سانتی گراد و 10 نفر دیگر در دمای اتاق به شکل غیر فعال قرار گرفتند. اندازه گیری الکترومایوگرافی (Electromyography یا EMG) حین حداکثر انقباض ارادی قبل و پس از انجام هر ست RSA و همچنین، پس از Cold water immersion (CWI) یا استراحت غیر فعال و پس از 24 ساعت انجام شد.
پس از RSA در روز اول، کاهش معنی داری در RMS عضلات پهن جانبی [037/0 = PCWI، 010/0 = PCON (PControl)] و راست رانی (001/0 = PCON، CWI) رخ داد و همچنین، MDF عضله پهن جانبی تغییرات معنی داری (100/0 = PCWI و 850/0 = PCON) طی فعالیت سرعتی تکراری نداشت، در حالی که مقادیر MDF عضله راست رانی، به طور مستقیم پس از آب سرد (001/0 > P) و در آخرین ست روز دوم (030/0 = P) کاهش معنی داری را نشان داد.
این پژوهش نشان داد که غوطه وری در آب سرد، در مقایسه با ریکاوری غیر فعال، تاثیر معنی داری بر عملکرد عصبی- عضلانی ندارد.