تعیین خود و دگر(نا) سازگاری برخی ارقام گلابی آسیایی (Pyrus serotina Rehd.) و گلابی های اروپایی(P. communis L.) بومی ایران

برای تعیین خود(نا) سازگاری و دگر ناسازگاری ارقام گلابی آسیایی و اروپایی موجود در ایران، در این تحقیق طی دو آزمایش جداگانه نه رقم گلابی آسیایی و دو رقم گلابی اروپایی بومی ایران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به مدت دو سال (1391 و 1392) در باغ کلکسیون دانشگاه تربیت مدرس تهران، مورد مطالعه قرار گرفتند. از روش های خود و دگر گرده افشانی های کنترل شده در مزرعه و به دنبال آن بررسی رشد لوله های گرده در طول خامه با میکروسکوپ فلوئورسنس استفاده شد. درصد تشکیل میوه در 15، 35 و 75 روز بعد از تمام گل شمارش و محاسبه شد. برای بررسی چگونگی رشد لوله گرده، تعدادی گل 48، 72، 96 و 120 ساعت پس از گرده افشانی برداشت و در محلول فیکساتور اف. ای. ای. (FAA) تثبیت شدند. نتایج نشان داد که در آزمایش خودگرده افشانی در شمارش نهایی بیش ترین میزان تشکیل میوه مربوط به رقم KS9 (85/7 درصد) و کم ترین میزان مربوط به رقم سبری (صفر درصد) بود. نتایج حاصل از گرده افشانی های کنترل شده نشان داد که ارقام سبری، شاه میوه، KS7 و KS13 خودناسازگار و سایر ارقام مورد بررسی خودسازگار هستند. بر اساس نتایج این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ارقام KS6، KS12 و KS13 با یک دیگر سازگار هستند، زیرا در تلاقی های این ارقام با یک دیگر درصد تشکیل میوه در شمارش نهایی بیشتر از 98/8 بود و لوله های گرده حداکثر تا 96 ساعت پس از گرده افشانی به انتهای خامه و تخمک رسیدند.