بررسی و اولویت بندی روش های آموزشی محیط زیست در تفکیک و جمع آوری مدیریت پسماند

نظر به این که شناسایی شیوه هایی آموزشی مختلف شهروندان و بهره گیری از روش های موثر می تواند راه رسیدن به مدیریت جامع پسماند و در نهایت توسعه پایدار را هموار سازد ، زمینه ساز این پژوهش شده است.
چهار ابزاری که برای جمع آوری داده ها استفاده شده شامل مصاحبه با اساتید و کارشناسان، مطالعات کتاب خانه ای، اسناد و مدارک و پرسش نامه(اصلی و ویژه تحلیل سلسله مراتبی)می باشد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل و با استفاده از روشAHP اولویت بندی شدند. برای به دست آوردن پایایی در این پژوهش، ضریب آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه گردید. به منظور سنجش و تایید روایی، پرسش نامه توسط اساتید و متخصصین مربوطه مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج روش AHP نشان داد که روش تلفیقی ، بهترین شیوه برای آموزش تفکیک و جمع آوری پسماند می باشد. نهایتا می توان عنوان نمود که از چهار روش آموزشی موجود در منطقه، روش تلفیقی بهترین شیوه، مناسبترین زمان آموزش، عصر روزهای هفته و مناسب ترین مکان نیز مدارس و بوستان ها شناخته شدند. شایان ذکر است که ارتقای آگاهی های تخصصی مدرسین، آموزش گران و دیگر افراد مرتبط با پسماند در شهرداری نیز برای اثر بخشی روش های آموزشی بسیار موثر میباشد.