تاثیر تمرین های آمادگی جسمانی و تمرین ذهنی و تمرین ذهن آگاهی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند

سالمندان در معرض اختلالاتی در حفظ تعادل هستند که منجر به افتادن و آسیب دیدگی آن ها می شود. مطالعه حاضر تاثیر تمرین های آمادگی جسمانی، تمرین ذهنی و تمرین ذهن آگاهی را بر بهبود تعادل ایستا و پویا در زنان سالمند بررسی کرده است.
شرکت کنندگان شامل 60 زن 60 تا 75 سال بودند که به صورت تصادفی در چهار گروه (سه گروه تجربی تمرین ذهنی، ذهن آگاهی، آمادگی جسمانی و یک گروه کنترل) (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. برای اندازه گیری تعادل پویا و ایستا از آزمون های تعادل برگ و شارپند رومبرگ استفاده شد. گروه های تجربی به مدت هشت هفته (هفته ای سه جلسه 75 دقیقه ای) در تمرین های آمادگی جسمانی و تمرین ذهنی و ذهن آگاهی شرکت کردند. سپس پس آزمون و پس از گذشت هشت هفته، آزمون پیگیری گرفته شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس برای اندازه های مکرر و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 0/05 استفاده شد.
در پس آزمون نمره های تعادل (ایستا و پویا) بین گروه های تمرین ذهن آگاهی و تمرین ذهنی اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0/05)، ولی تاثیر تمرین ها در گروه تمرین ذهن آگاهی و گروه تمرین ذهنی در مقایسه با گروه های تمرین آمادگی جسمانی و کنترل، مثبت و معنی دار بود (P<0/001). همچنین تاثیر تمرین های گروه آمادگی جسمانی نیز نسبت به گروه کنترل مثبت و معنی دار بود (P<0/001). در آزمون پیگیری نمره های تعادل (ایستا و پویا) بین گروه های تمرین ذهن آگاهی و تمرین ذهنی اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0/05). همچنین بین گروه های تمرین آمادگی جسمانی و کنترل نیز اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0/05). تاثیر تمرین ها در گروه تمرین ذهن آگاهی و گروه تمرین ذهنی در مقایسه با گروه های تمرین آمادگی جسمانی و کنترل، مثبت و معنی دار بود (P<0/001).
نتایج نشان داد تمرین های آمادگی جسمانی، تمرین ذهن آگاهی و تمرین ذهنی در بهبود تعادل (ایستا و پویا) زنان سالمند موثر است. با این حال همراهی تمرین های شناختی (تمرین ذهنی و تمرین ذهن آگاهی) با تمرین های حرکتی (تمرین های آمادگی جسمانی) موجب ایجاد تاثیر ماندگار می شود. بنابراین توصیه می شود از تمرین های آمادگی جسمانی به همراه تمرین های شناختی در بهبود تعادل (ایستا و پویا) سالمندان استفاده شود.