عوامل موثر بر خودآرایی زنان در سبک زندگی مدرن (مطالعه موردی: شهر کاشان)

خودآرایی مسئله ی اجتماعی است که کنشگران با زوال مرجع های هویتی پیشین مانند مذهب و سنت به آن تمایل یافته و در میدان ناپایدار کنش متقابل روزمره، کسب هویت می کنند. در این میان، الگوهای مصرفی، ذائقه های فرهنگی و زبان بدنی، جایگزین های اجتماعی دوران معاصر ما هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر شناخت علل اثرگذار بر خودآرایی زنان است. روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر پیمایش بوده و از پرسش نامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. برای محاسبه ضریب پایایی پرسش نامه مورد نظر نیز از روش آلفای کرونباخ استفاده گردیده و عدد به دست آمده (78/0) بیانگر پایایی مناسب پرسش نامه بوده است. جامعه آماری پژوهش نیز شامل تمام زنان ساکن در شهر کاشان است که بر طبق سرشماری سال 1390 تعداد آنان 159296 بوده است. حجم نمونه بر اساس فرمول کرجسی و مورگان شامل 390 نفر است که از میان زنان 15 تا 39 ساله انتخاب شده اند. نمونه مورد مطالعه با استفاده از روش خوشه ایچند مرحله ای از دو منطقه شهرداری کاشان انتخاب شده و مورد پرسش قرار گرفته است. یافته های پژوهش حاضر، بیانگر آن است که بین اقدام به خودآرایی به عنوان متغیر وابسته و پذیرش اجتماعی، نگرش به زیبایی و نگرش به خودآرایی به عنوان متغیرهای مستقل رابطه معنادار و مثبت و بین گرایش های مذهبی و خودآرایی رابطه معنادار و منفی وجود دارد (p=0.00). نتایج تحلیل واریانس نیز نشان داد که اختلاف میانگین معناداری بین گروه های مختلف سنی، تحصیلی و طبقه اجتماعی در متغیر وابسته اقدام به خودآرایی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز حاکی از آن است که متغیرهای اثرگذار در خودآرایی به ترتیب نگرش به خودآرایی، گرایش مذهبی، پذیرش اجتماعی و طبقه اجتماعی هستند.