تاثیر سرعت های مختلف تصویرسازی ذهنی بر عملکرد حرکتی: بررسی نقش نورون های آینه ای

تصویرسازی، فرآیندی شناختی است که نقش مهمی در برنامه ریزی و اجرای حرکات دارد و می تواند به عنوان ابزاری برای یادگیری مهارت های حرکتی، بازآموزی حرکات و نیز موارد بالینی به کار رود. هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر سرعت های مختلف تصویرسازی ذهنی بر عملکرد حرکتی و بررسی نقش نورون های آینه ای می باشد.
این پژوهش به صورت نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون انجام شد. 40 نفر از دانشجویان دختر (با میانگین سنی 12/1±22 سال) به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و در چهار گروه (تصویرسازی با سرعت زیاد، تصویرسازی با سرعت برابر، تصویرسازی با سرعت آهسته و کنترل) قرار گرفتند. پس از اجرای دریبل بسکتبال در پیش آزمون، آزمودنی ها به مدت 4 روز متوالی به تصویرسازی پرداختند، سپس اجرای واقعی دریبل به عمل آمد. در پایان، امواج مغزی شرکت کنندگان در هنگام تصویرسازی، و واکنش نورون های آینه ای از طریق دستگاه الکتروانسفالوگرافی ثبت گردید. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس درون گروهی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 5% در نظر گرفته شد.
همه گروه های تصویرسازی در اجرای خود پیشرفت داشتند (05/0>p). با توجه به اندازه اثر؛ گروه تصویرسازی آهسته و برابر، عملکرد بهتری را نسبت به گروه تصویرسازی سریع نشان دادند. همچنین مشخص گردید نورون های آینه ای در گروه تصویرسازی آهسته، فعالیت بیشتری دارند.
نتایج این مطالعه نشان داد نورون های آینه ای موجود در قشر پیش حرکتی به عنوان یک مکانیسم عصبی بسیار مهم در الگوی فعالیت مغزی می باشد که باعث اثربخشی تصویرسازی در بهبود مهارت های حرکتی می شود.