ارتباط جهت گیری مذهبی با خودشکوفایی نوجوانان 12 -18 سال

نوجوان موجودی منحصربه فرد است که با اختیار و تفکری که دارد، می تواند استعدادهایش را به بالاترین درجه خودشکوفایی برساند مذهب با تاثیر بر سبک زندگی و چگونگی حل تعارض های ارزشی به دو سوال اساسی انسان درباره ی هدف زندگی و معنای فعالیت ها پاسخ می دهد. مسئله ای که باید به آن اشاره کرد این است که مذهب می تواند موجب پرورش اخلاقی شود و از این طریق بر رفتار شخص تاثیر بگذارد.مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط جهت گیری مذهبی با خودشکوفایی نوجوانان استان گلستان انجام شد.
این مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 384 نفر از نوجوانان استان گلستان با روش نمونه گیری تصادفی انجام گردید.ابزار جمع آوری نمونه ها پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه خودشکوفاییASAI بود.
نتایج میزان جهت گیری مذهبی را (9)67/82و میزان خودشکوفایی را (12/42)50/34نشان داد. که آزمون آماری ارتباط معنی داری را نشان نداد(0/12=p) همچنین آزمون اسپیرمن بین جهت گیری مذهبی بیرونی با خودشکوفایی ارتباط معنی داری را نشان نداد (0/06=p) .درصورتی که بین جهت گیری مذهبی درونی با خودشکوفایی ارتباط معناداری مشاهده می شود(0/01> p). همچنین بین جهت گیری مذهبی با محل سکونت اختلاف معنی داری نشان داده شد(0/04 =p)
علیرغم توجه روانشناسان ، مذهب می تواند شرایط معتبر و پایداری برای سلامت روانی دانش آموزان فراهم نماید لذا چنانچه شرایطی فراهم گردد که دانش آموز بتواند مذهب را در چارچوب و ساختار عاطفی خود درونی کند و از سطح باور به سطح ایمان مذهبی انتقال یابد ، چنین مذهبی می تواند سلامت روانی وی را تضمین کند . نتایج نشان می دهد که ، باید ضرورت توجه نظام آموزشی به این مقوله و برگزاری برنامه های آموزشی مذهبی متنوع وجود داشته باشد تا از این طریق تاثیر مثبت مذهب بر زندگی افراد افزایش یافته و شرایط رشد و تعالی و خودشکوفایی دانش آموزان را نیز افزایش دهد .