بررسی رابطه بین عملکرد گل و اجزای آن در ده ژنوتیپ گل محمدی در گلپایگان

به منظور بررسی عملکرد گل و اجزای آن از نظر صفات ریخت شناختی (مورفولوژیک)، شمار ده نژادگان (ژنوتیپ) گل محمدی (Rosa damascena Mill.) از نقاط مختلف کشور، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان گلپایگان کشت شده و در سال 1392 بررسی شدند. در نتایج مقایسه میانگین ها، از نظر آماری در صفت عملکرد بوته، نژادگان یزد2 با بیشترین عملکرد و نژادگان خوزستان با کمترین عملکرد و همچنین در صفت عملکرد اسانس در هکتار نژادگان اصفهان4 با بیشترین عملکرد معنی دار داشتند. همبستگی معنی داری در سطح 1 درصد در بین صفات مشاهده شد که از مهم ترین آن ها همبستگی مثبت و معنی دار ارتفاع گیاه و شمار گل با عملکرد بوته بود. همچنین نتایج تجزیه واریانس نشان داد، بین نژادگان ها برای همه صفات ارزیابی شده اختلاف معنی داری وجود دارد، اما برای صفات درصد اسانس و نسبت وزن گلبرگ به وزن گل اختلاف معنی داری وجود نداشت. در تجزیه خوشه اینیز نژادگان های مورد بررسی در چهار گروه متفاوت قرار گرفتند.