اثر پوشش و وزن پوشش با دو نوع PCC بر خواص ممانعتی، نوری و زبری کاغذ

هدف این مقاله، بررسی امکان مصرف PCC و اثر وزن پوشش آنها در پوشش دهی کاغذ است. در این مطالعه از دو نوع کاغذ پایه کارخانه چوب و کاغذ مازندران (NS و APC)، استفاده شد. دو ترکیب پوشش دهی با مواد جامد 25 درصد، شامل پرکننده PCC (100 قسمت)، متصل کننده PVA (14 قسمت) و پراکنده ساز (1 قسمت) بود. ترکیب اول جهت افزایش ماتی دارای PCC B102 و ترکیب دوم به منظور بهبود درجه روشنی حاوی PCC 9020 بود. دو میله پوشش دهی RDS14 و RDS30 برای وزن های پوشش مختلف به کار برده شدند. پس از پوشش دهی، نمونه ها در شرایط دمای 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 54 درصد، خشک شدند. مشخصات فیزیکی و نوری کاغذهای شاهد و پوشش دهی شده مانند مقاومت به عبور هوا، ضخامت، جذب آب، درجه روشنی، زردی، ماتی و زبری تعیین گردید. در مقایسه با نمونه های شاهد، کلیه نمونه های تیمار شده دارای درجه روشنی، ماتی، زردی و مقاومت به عبور هوای بهتری بودند. با این تیمارهای پوشش دهی، زبری در سطح کاغذها افزایش یافت و افزایش جذب آب نمونه ها به دلیل توسعه مویینگی در بافت پوشش بود. تجزیه واریانس نشان داد که، مصرف PCC 9020 در زبری سطح کلیه کاغذها تاثیر معناداری داشت. در کاغذهای NS تغییر نوع PCC تفاوت معناداری را در درجه روشنی و زبری سطح کاغذ ایجاد کرد، در حالی که در کاغذهای APC نوع PCC اثر معناداری نداشت. تغییر میله پوشش دهی در کاغذ APC اثر معناداری بر جذب آب، درجه روشنی و ماتی نمونه ها داشت ولی وزن پوشش در کاغذ NS تاثیر معناداری را نشان نداد.