ارزیابی سایتو توکسیسیتی و اثرات ضد پلاسمودیومی عصاره های اتانولی و دی کلرومتان بره موم چهار منطقه مختلف ایران

ظهور مقاومت دارویی در برابر انگل مالاریا یکی از مشکلات کنترل و حذف مالاریا در جهان محسوب می شود. لذا در این تحقیق به منظور غلبه بر مقاومت دارویی بره موم چهار منطقه متفاوت ایران از نظر سایتوتوکسیسیتی و خواص ضد پلاسمودیومی بررسی شد.
بره موم های ایران از چهار منطقه مختلف جمع آوری و با حلال های اتانول 70% و دی کلرومتان عصاره گیری شدند. سایتوتوکسی عصاره های بره موم با روش MTT بر روی سلول فیبروبلاست L929 بررسی و اثرات ضد پلاسمودیومی عصاره های مختلف بره موم در شرایط درون تنی بر روی موش های نژاد BALB/c بررسی شد.
عصاره اتانولی و دی کلرومتان بره موم های چهار منطقه مختلف ایران در دوزهای μg/ml 50، 100 و 200 غیر سمی بودند. بیشترین درصد مهار رشد انگل Plasmodium berghei با 71 و 65 درصد به ترتیب مربوط به عصاره اتانولی و دی کلرومتان بره موم منطقه مرادبیگ بود.
با توجه به وجود مقاومت پلاسمودیوم فالسیپاروم به داروهای رایج و با توجه به خطرات بروز اپیدمی ناشی از این مقاومت دارویی و اهمیت یافتن و توسعه داروهای موثر، ارزان و بی خطر در برنامه های کنترل و حذف بیماری مالاریا، پیشنهاد می شود خاصیت ضد پلاسمودیومی بره موم های ایران در تحقیقات تکمیلی مورد بررسی بیشتری قرار گیرند.