بررسی ابعاد ادراک از خداوند در بیماران همودیالیزی شهر قزوین در سال 1395

ادراک فرد از خداوند شرط اساسی و پایه شکل گیری روابط انسان با محیط اجتماعی اوست. در واقع شناخت آگاهانه و درک عمیقتر افراد از خداوند در رفتار و کیفیت تعاملات روزانه آنها تاثیری بس شگرف خواهد داشت. مطالعه حاضر با هدف تعیین ابعاد ادراک از خداوند در بیماران همودیالیزی شهر قزوین انجام شده است.
مطالعه حاضر به شیوه مقطعی بر روی 100 نفر از بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به مرکز آموزشی و درمانی بوعلی سینای شهر قزوین انجام شد. نمونه ها به شیوه تصادفی طبقه ای وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ادراک از خداوند لارونس (2007) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 و آمار توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون، من ویتنی و T مستقل، کروسکال والیس، ANOVA) انجام گرفت.
یافته های مطالعه نشان داد بین زیر مقیاس های ادراک از خداوند «درک از مشیت الهی» با میانگین و انحراف معیار 2/3 ± 6/33 در سطح بالاتر و «درک از تاثیرپذیری خداوند» با میانگین و انحراف معیار 34 ± 2/31 در سطح پایین تر قرار دارند. همچنین میزان ادراک از خداوند در افراد مونث با میانگین و انحراف معیار 3/10 ± 6/195 بالاتر از افراد مذکر می باشد.
بر اساس نتایج مطالعه با توجه به تفاوت جنسیتی مطرح شده می توان با برگزاری دوره های آموزشی آشنایی با مفهوم ادراک از خداوند و تاثیر ناخودآگاه آن بر کیفیت تعاملات روزانه، سبب افزایش توان خود مراقبتی و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی شد.