بررسی دیدگاه پزشکان عمومی در مورد سیاست های مندرج در دستورالعمل برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع در مناطق شهری؛ استان خوزستان 1394

از مهم ترین مسائل مورد توجه در فرآیند پیاده سازی و اجرا، تحلیل ذینفعان و شناخت مطلوبیت های ایشان می باشد. این امر به جهت اجرای موفق تر طرح تاثیر بسزایی دارد؛ مطالعه حاضر در نظر دارد تا محتوای دستورالعمل های پزشک خانواده را از دیدگاه پزشکان عمومی، به عنوان گروهی از مهم ترین ذینفعان اجرای این طرح، در استان خوزستان، سال 1394 مورد بررسی قرار دهد تا با استفاده از آن علاقه مندی ها و جهت گیری های این گروه در جهت اجرای طرح، شناسایی شود.
روش پژوهش: این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد که به صورت مقطعی در سال 1394 و با بهره گیری از رویکرد کمی، انجام شده است. پژوهش حاضر به صورت پیمایشی و در قالب پرسشنامه محقق ساخته و بر اساس محتوای دستورالعمل پزشک خانواده و نظام ارجاع، در جامعه پزشکان عمومی استان خوزستان انجام شده است. نمونه گیری به صورت طبقه ای تصادفی و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شده است.
در سه محور سیاست های اجرایی پزشک خانواده، بیشترین میانگین امتیاز را محور محتوای بسته خدمات سلامت در قسمت تناسب سیاست ها (1.01±3.3) و محور نظام ارائه خدمات در قسنت قابلیت اجرا (0/98 ± 2/95)، در ایران به خود اختصاص داد. شکاف بین تناسب سیاست و قابلیت اجرا در ایران مربوط به محور نیروی انسانی و فضای فیزیکی مورد نیاز در سطح اول بود (P=0.001). محور بسته خدمات از نظر تناسب و قابلیت اجرا با جایگاه سازمانی افراد دارای ارتباط معنی دار اماری بود (P=.01) و افراد بر مبنای اشتغال در موقعیت صف و ستاد نظرات متفاوتی در خصوص بسته خدمات پایه داشتند.
در راستای اجرای نظام ارجاع، نیاز به ایجاد زیرساخت و اصلاحات در سایر بخش های سلامت از جمله سیستم اطلاعات سلامت، تربیت نیروی انسانی ماهر و مرتبط، فرهنگ سازی در جامعه، دستورالعمل های مرتبط با نظام پرداخت و چگونگی ارائه خدمت ضروری به نظر می رسد.