بررسی کلینیکی اثر تغییرات pH هیدروژن پراکساید 35% بر توانایی سفیدکنندگی رنگ دندان در روش سفید کردن در مطب

سفید کردن در مطب یکی از درمان های رایج و محافظه کارانه برای درمان دندان های تغییر رنگ یافته است. به دلیل افزایش زمان ماندگاری، اکثر ژل های حاوی مواد سفیدکننده دندان دارای pH تقریبا 2 هستند که این pH زیر حد بحرانی دمینرالیزاسیون مینا است. هدف از مطالعه حاضر بررسی کلینیکی تغییر pH ماده bleaching در بهبود رنگ دندان های تغییر رنگ یافته می باشد.
این مطالعه کلینیکی بر روی 36 نفر از بیماران داوطلب مراجعه کننده جهت bleaching انجام شد. مراجعین بصورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. بیماران تحت یک جلسه درمان (FGM، Brazil)Officebleaching با هیدروژن پراکساید 35% با pH 8 و 10 قرار گرفتند و در گروه کنترل، pH 4/6 بود. برای تغییر pH ماده بلیچینگ، از محلول NaOH 5/2 مولار استفاده شد. ارزیابی رنگ در 2 سانترال ماگزیلای بیماران با دستگاه Easy Shade (vita،Germany) قبل، بلافاصله و یک هفته پس از انجام بلیچینگ انجام شد. سپس EΔ برای هر دندان با توجه به معیارهای a، b و l محاسبه شد. داده ها با بسته نرم افزاری SPSS20 و آزمون های آماری ANOVA دو طرفه و مقایسه چندگانه Tukey بررسی شدند.
تغییر رنگ قبل و بعد از بلیچینگ در هر گروه تفاوت معنی داری داشت (0/05p-value<) ولی بین گروه های مختلف pH، تفاوت آماری قابل ملاحظه ای مشاهده نشد.
با توجه به محدودیت های این مطالعه، به نظر می رسد اثر مشابهی در بهبود رنگ دندان در سه گروه وجود دارد، بنابراین بهتر است جهت جلوگیری از تخریب مینای دندان، از pH های بالاتر از حد بحرانی دمینرالیزاسیون استفاده شود.