بررسی مقایسه ای بی حسی اسپاینال با بیهوشی عمومی در اعمال لاپاراسکوپی تشخیصی زنان

روش ارجح در بیهوشی بیماران کاندید جراحی های لاپاراسکوپی تشخیصی زنان، بیهوشی عمومی عنوان شده است، ولی در مواردی که برای بیهوشی عمومی منعی وجود دارد، از بی حسی نخاعی استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه بی حسی نخاعی با بیهوشی عمومی در اعمال لاپاراسکوپی تشخیصی زنان انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی و آینده نگر در سال 92-1391 بر روی 30 بیمار کاندید لاپاراسکوپی تشخیصی انتخابی زنان انجام شد. بیماران در دو گروه 15 نفره بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست و مشاهده بود. میزان SPO2، MAP، RP،HR ، ETCO2 قبل و حین عمل جراحی و تهوع، درد شانه، استفراغ در ریکاوری، 2، 8 و 24 ساعت بعد از عمل ثبت شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) و آزمون های تی تست و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
در مقایسه دو گروه، تغییرات SpO2 و HR در زمان های مورد مطالعه بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (به ترتیب 141/0=p، 531/0=p) و تنها EtCO2 بعد از پر کردن هوا (015/0=p)، EtCO2 و RR طی پر کردن هوا (به ترتیب 004/0=p، 013/0=p) بین دو گروه تفاوت آماری داشتند. میزان بروز درد شانه در ساعت های 2، 8 و 24 بعد از عمل بین دو گروه اختلاف آماری معنی داری داشت (به ترتیب 009/0=p، 035/0=p، 011/0=p). به طوری که در گروه بی حسی نخاعی بیشتر بود. میزان تهوع در گروه اسپاینال در ریکاوری بیشتر بود (024/0=p).
استفاده از بی حسی نخاعی برای اعمال جراحی لاپاراسکوپیک تشخیصی در زنان روش بی خطر و قابل استفاده است و مانند هر روش بیهوشی دیگر مزایا و معایب خود را دارد.