بررسی تطبیقی آرمان شهر مهدوی در شعر معاصر عربی و فارسی

آرمان شهر در معنای کلی، سرزمین خیالی و دست نیافتنی دنیای بشریت است که تاکنون در عالم واقعیت محقق نشده است و تنها در عالم خیال وجود دارد. آرمان شهر در اندیشه ی شاعران و ادیبان مختلف، مدینه ی فاضله و ناکجاآبادی است که در آن، همه ی انسان ها در آزادی و خوشبختی کامل زندگی می کنند و از ظلم و ستم و بی عدالتی های موجود در عالم واقعیت در آن خبری نیست. شاعران معاصر با دیدن مشکلات و جنگ های اخیر در سراسر دنیا، دست به خلق شهری آرمانی زدند که در آن خبری از جنگ و مصیبت نخواهد بود. جامعه ای که زیربنای آن، آیات متعدد قرآن و روایات متواتر بوده و حکایت از حکومتی جهانی دارد که دنیا را اداره خواهد نمود و در آن تنها عدالت و امنیت و سعادت حاکم خواهد بود، آن روز همان روز تشکیل حکومت جهانی امام مهدی است. پژوهش حاضر به بررسی آرمان شهر در شعر شاعران معاصر زبان فارسی و عربی می پردازد. نتایج پژوهش نشان می دهد که آرمان شهر مهدوی در شعر شاعران شامل موضوعاتی همچون؛ آرمان شهر عدل، آرمان شهر مستضعفان، آرمان شهر رفاه و آسایش می باشد. شاعران مختلف برکت، امنیت، کامل شدن عقل و خرد و آشکاری گنج های زمین را لازمه برقراری رفاه و آسایش در جامعه دانسته اند.