مقایسه گاباپنتین، پرگابالین و دارونما به عنوان پیش دارو در کاهش پاسخ همودینامیک به لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل نای

لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل تراشه محرک های شدیدی هستند که موجب برانگیخته شدن پاسخ های همودینامیک می شوند. این پاسخ ها بایستی با استفاده از تجویز پیش داروی مناسب، القای آرام بیهوشی و لوله گذاری سریع پیشگیری گردند. گاباپنتین و پرگابالین در برخی از مطالعات پیشنهاد شده اند. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر گاباپنتین و پرگابالین به عنوان پیش دارو در پیشگیری از پاسخ های همودینامیک ناشی از لارنگوسکوپی و لوله گذاری بود.
در یک کارآزمایی بالینی که از فروردین تا اسفند 1394 در بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه انجام گرفت، 90 بیمار کاندید جراحی انتخابی داخل شکم با فشارخون طبیعی، در محدوده سنی 20 تا 50 سال، وضعیت فیزیکی American Society of Anesthesiologists (ASA) class I و از هر دو جنس به صورت تصادفی در سه گروه بررسی شدند. گروه یک دارونمای خوراکی، گروه دو گاباپنتین mg 900 و گروه سه پرگابالین mg 150، دو ساعت پیش از القای بیهوشی دریافت کردند. تکنیک بیهوشی یکسان بوده و بیماران از نظر تغییرات همودینامیک، پیش و پس از القای بیهوشی و سپس دقایق یک، سه و پنج پس از لوله گذاری ارزیابی شدند.
افزایش بارز تعداد ضربان قلب و فشارخون سیستولیک و دیاستولیک پس از لوله گذاری در گروه شاهد دیده شد. این تغییرات به صورت معناداری در گروه گاباپنتین و پرگابالین کمتر بود (0/001P=). عارضه جانبی خاصی مشاهده نگردید.
تجویز گاباپنتین به عنوان پیش دارو، یک روش موثر برای کنترل پاسخ های همودینامیک به لارنگوسکوپی و لوله گذاری می باشد. داده های به دست آمده نشان داد که پرگابالین اثرات مشابه با گاباپنتین دارد. هردو دارو برای کنترل پاسخ های همودینامیک سودمند هستند.