پیش بینی بیوانفورماتیک و معرفی برخی از microRNAهای هدف گیرنده ی ژن های Sirt1 و Bcl2 در مدل بیماری پارکینسون

استرس اکسیداتیو و اختلال کارکرد میتوکندری که منجر به مرگ آپوپتوزی در نورون ها می گردند، نقش مهمی در پاتوژنز پارکینسون ایفا می کنند. از طرفی، بر هم خوردن تنظیم microRNA ها می تواند منجر به بروز بیماری مخرب اعصاب متعددی شود. Sirt1و Bcl2 به عنوان دو ژن کلیدی، روندهای پاتوژن هم چون اختلال کارکرد میتوکندری، استرس اکسیداتیو و آپوپتوز را در بیماری های مخرب اعصاب تنظیم می کنند.
به منظور بررسی نقش microRNA ها در مدل بیماری پارکینسون، از دو پایگاه داده miRWalk 2.0 وTargetScan (v7) به منظور پیش بینی برهم کنش های microRNA-هدف استفاده شد.
اثرات احتمالی microRNA های مختلف بر ژن های Bcl2 و Sirt1 در رت آنالیز شد. نتایج حاصل از پایگاه های داده نشان داد که microRNAهایی چون rno-miR-449a، rno-miR-182،rno-miR-211، rno-miR-34b، rno-miR-34c، rno-miR-448، rno-miR-466b و rno-miR-96 با احتمال بسیار قوی می توانند موجب مهار بیان ژن Bcl2 شوند. هم چنینmicroRNA هایی چون rno-miR-181 ، rno-miR-211، rno-miR-27a، rno-miR-449a، rno-miR-34c، rno-miR-30، rno-miR-200a و rno-miR-448 ژن Sirt1 را قویا مهار می کنند.
بر اساس یافته ها می توان چنین پیش بینی نمود که با توجه به امتیاز بالای microRNA های rno-miR-211، rno-miR-34c، rno-miR-448 وrno-miR-449a دربر همکنش با ژن های Bcl2 و Sirt1 در پایگاه داده های مزبور، اینmicroRNA ها احتمالا می توانند نقش موثری درروند بیماری ایفا نمایند. بنابراین این microRNAها می توانند به عنوان کاندیدهای مناسب جهت بررسی در مدل in vitro بیماری پارکینسون معرفی شوند.