اثرضددردی 17بتا- استرادیول در هسته ی پاراژیگانتوسلولاریس کناری موش های صحرایی ماده اوارکتومی شده به واسطه ی گیرنده های استروژنی

هسته ی پاراژیگانتوسلولاریس کناری (LPGi) نقش مهمی در پردازش اطلاعات درد مربوط به مسیر تعدیل پایین روی درد ایفا می کند. 17بتا-استرادیول نیز در تعدیل درد نقش دارد. در این مطالعه، نقش گیرنده های استروژنی هسته LPGi در تعدیل درد ناشی از 17بتا-استرادیول در موش های صحرایی اوارکتومی شده بررسی شده است.
در این مطالعه از موش های صحرایی ماده ی نژاد ویستار (180 تا 250 گرم) استفاده شد. برای بررسی نقش گیرنده های استروژن در تعدیل درد ناشی از 17بتا- استرادیول در موش های صحرایی اوارکتومی شده، ابتدا موش های صحرایی به صورت دوطرفه اوارکتومی شده و بلافاصله کانول گذاری هسته ی LPGi انجام شد. ابتدا، داروها تزریق و پس از 15 دقیقه 50 میکرولیتر فرمالین 5 درصد به پنجه ی پای حیوان تزریق شد؛ سپس رفتار تکان دادن پای ملتهب ناشی از فرمالین به مدت 60 دقیقه ثبت شد.
نتایج نشان داد که تزریق 17بتا-استرادیول به داخل هسته ی LPGi سبب کاهش معنی دار رفتار تکان دادن پای ملتهب در هر دو فاز آزمون فرمالین می شود. تزریق آنتاگونیست گیرنده استروژن (ICI 182،780) به داخل هسته ی LPGi اثری بر روی رفتار تکان دادن پای ملتهب نداشت. پیش تیمار هسته LPGi با ICI 182،780 توانست اثر بی دردی ناشی از 17بتا-استرادیول روی تکان دادن پای ملتهب را هم طی فاز اول و هم در فاز دوم نسبت به گروه 17بتا-استرادیول خنثی نماید.
براساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که تزریق 17بتا-استرادیول به هسته LPGi بی دردی متوسطی را بر روی درد التهابی القا شده با فرمالین در موش های صحرایی اور اکتومی شده ایجاد می کند که احتمالا از طریق گیرنده های استروژنی این هسته میانجی گری می شود.