مقایسه تاثیر آموزش احیای قلبی ریوی (CPR) به روش یادگیری مبتنی بر تیم تعدیل شده (MTBL) و روش سنتی بر دانش و مهارت دانشجویان رشته پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س) شیراز، 1391

کمبود دانش و مهارت پرسنل درمان در احیای قلبی ریوی به عنوان فاکتوری در پیامدهای نا مطلوب ایست قلبی قربانیان شناخته شده است.TBL یک استراتژی آموزشی نوین می باشد که مورد توجه جوامع آموزش پزشکی قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه تاثیر آموزش احیای قلبی ریوی به روش یادگیری مبتنی بر تیم تعدیل شده وروش سنتی بر دانش و مهارت دانشجویان رشته پرستاری بود.
جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) شیراز در سال تحصیلی 92-1391 بود که کلیه 74 دانشجوی سال سوم رشته پرستاری به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. نهایتا پس از اعمال معیارهای ورود و خروج 50 نفر از شرکت کنندگان در پژوهش باقی ماندند. اعضای نمونه به تصادف به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. درگروه آزمایش، احیای قلبی ریوی به دانشجویان به روش یادگیری مبتنی بر تیم تعدیل شده و در گروه کنترل به روش سنتی آموزش داده شد. ابزار های مورد استفاده جهت جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه آزمون سنجش دانش و چک لیست سنجش مهارت احیا بود. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .
نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر گویای تفاوت معنی دار میان گروه های MTBL و سنتی در یادگیری دانش و مهارت CPR بود (0001/0>p) که با توجه به بررسی اثر تکرار آزمون و اثر تعامل مشخص شد که تغییرات هر دو متغیر در گروه های TBL نسبت به گروه سنتی به طور معنی داری بیشتر بوده است. نتایج آزمون تعقیبی LSD برای بررسی تفاوت میانگین دانش و مهارت CPR در دوگروه در سه نوبت اجرا نشان داد نمرات یادداری دانش و مهارت CPR در گروه یادگیری MTBL در مقایسه با نمرات پس آزمون کاهش معناداری نداشته است و در گروه یادگیری سنتی در هر دو متغیر کاهش معناداری داشته است(01/0>p).
به نظر می رسد که روش آموزش مبتنی بر تیم می تواند به عنوان روشی مناسب برای یادگیری موثرتر در دانشجویان علوم پزشکی مورد استفاده قرار گیرد.